Istmocela

Defekt i murit të mitrës pas lindjes cezariane

Përkufizimi

Istmocela është një defekt strukturor në murin e përparmë të mitrës, në vendin ku është bërë prerja cezariane. Ky defekt formon një gropëzim (invaginim) që shpesh akumulon gjak menstrual ose sekrecione, duke shkaktuar simptoma të ndryshme gjinekologjike.

Mund të referohet si:

Niçë cezariane

Divertikul uterin

Defekt i segmentit të poshtëm të mitrës

Defekt i çikatriçes uterine

Epidemiologjia

Inçidenca varion nga 24–70% në gratë që kanë kryer të paktën një lindje me prerje cezariane.

Vetëm 7–15% e rasteve janë simptomatike dhe kërkojnë trajtim.

Diagnostikohet më shpesh te gratë që kërkojnë ndihmë për infertilitet sekondar apo gjakderdhje të pazakontë.

Faktorët e rrezikut

Faktori	Shpjegim
Numri i lindjeve cezariane	Rritet rreziku me çdo lindje cezariane shtesë
Mbyllja jo e plotë e prerjes uterine	Teknika kirurgjikale ose perfuzion i pamjaftueshëm i indit
Infeksion pas lindjes	Pengon shërimin e plotë të plagës
Pozicioni i mitrës (retroversio)	Vështirëson kontaktin e plotë të sipërfaqeve për mbyllje të mirë
Heqja jo e plotë e placentës ose manipulime intrauterine	Shtojnë dëmtimin e indit të shërimit

4. Fiziopatologjia

Istmocela rezulton nga mbyllja jo e barabartë apo e paplotë e murit të mitrës gjatë shërimit të prerjes cezariane. Kjo çon në:

Akumulim gjaku në vendin e defektit (hematometër lokal)

Irritim lokal të endometrit

Inflamacion kronik

Ndryshime në pH dhe cilësinë e mukozës uterine

Ndërprerje të përçueshmërisë së spermatozoidëve ose implantimit të embrionit

5. Shenjat klinike

Simptoma	Shpjegim
Gjakderdhje postmenstruale (spoting)	Zakonisht disa ditë pas përfundimit të menstruacioneve
Menstruacione të zgjatura	Me rrjedhje të parregullta ose të shumta
Dhimbje pelvike kronike	E lokalizuar zakonisht në fund të barkut
Infertilitet sekondar	Zakonisht pas një shtatzënie me lindje cezariane
Sekrecione me erë ose infeksione	Mbivendosje infeksioni

6. Diagnoza

Ekografia transvaginale

Metoda më e përdorur dhe më e lehtë për t’u realizuar

Istmocela shfaqet si një zone trekndore hipoekoike në segmentin e poshtëm të mitrës

Sonohisterografia (me sol fiziologjik)

Përdoret për të theksuar komunikimin e istmocelës me kavitetin uterin

Jep pamje më të qartë për përmasat, volumin dhe trashësinë e mbetur të murit uterin mbi defektin

Histeroskopia diagnostike

Lejon inspektimin direkt të kavitetit uterin dhe vlerësimin e thellësisë dhe kontureve të defektit

MRI (rezonanca magnetike)

Indikohet në rastet kur planifikohet ndërhyrje kirurgjikale e rëndësishme ose në praninë e defekteve të shumëfishta

7. Klasifikimi

Vlerëson trashësinë e miometrit rezidual në lidhje me ndjekjen e mëtejshme:

3 mm → zakonisht e sigurt për shtatzëni

<3 mm → rrezik më i lartë për rupturë uterine në shtatzëni

<2.5 mm → zakonisht indikohet trajtim kirurgjikal

8. Trajtimi

Pa simptoma → observim dhe ndjekje periodike

Me simptoma ose dëshirë për shtatzëni → trajtim aktiv

Histeroskopia kirurgjikale

Rezervuar për defekte të vogla

Ndërhyrje minimalisht invazive

Rrezik: hollimi më i mëtejshëm i murit në disa raste

Laparoskopia (me ose pa histeroskopi)

Teknikë më e avancuar për rekonstruksion të plotë

Lejon rivendosjen e trashësisë së murit uterin

Mbyllje në shtresë të plotë me teknikë të kujdesshme

E rekomanduar për gra që duan të mbeten shtatzënë

9. Komplikacionet

Gjakderdhje kronike

Fertilitet i reduktuar

Shtim i rrezikut për implantim të placentës në vend të gabuar (placenta previa, accreta)

Rupturë uterine gjatë shtatzënisë ose lindjes

10. Planifikimi i shtatzënisë pas trajtimit

Shtatzënia mund të planifikohet pas 3–6 muajsh nga ndërhyrja kirurgjikale, sipas vlerësimit klinik

Rekomandohet lindje cezariane.

11. Këshillë për pacientët

Nëse ke pasur lindje cezariane dhe përjeton:

Gjakderdhje jo të zakonshme

Dhimbje në fund të barkut

Vështirësi për të mbetur shtatzënë pas lindjeve me operacion ose aborte të përsëritura